
Khaos
Mini Öykü
Khaos
Hişşt, sessiz ol, Khaos uyuyor… Uyanmasını istemiyoruz onun. Çünkü ne zaman uyansa sert gerçekliğe çarpıyor, kendini ona uyarlıyor ve düşlerinden kopup intihara meylediyor.
Bir gözü sarı, bir gözü mavi, bin çilli teni beyaz, saçı turuncu, yaşı 17 ile 22'ye sabitlenmiş, görünürde bir hayli insan Khaos'un süregelen iki doğumu ve iki ölümü var. Bu yüzden Edses onu 22 rakamıyla tanımlıyor ve iki isimle adlandırıyor; Alaca ve Khaos.
Ama işte, ismi ne olursa olsun, biz seviyoruz bu kızıl oğlanı. Aslına bakarsanız, Khaos'un bizi bilip bilmediği şüpheli çünkü hayal sanıyor bazı gerçekleri. Her şeyin kafasında olup bittiğine inanmış, fiziksel bir gerçekliğe saplanmış. Herhangi bir şimdisinde ölü bir hamamböceğine bakarken uyuyakalmış. Farkındayız, tam bir saçmalık ama işte adına Khaos dediğimiz zaten sadece ve sadece saçma olarak nitelendirdikleriyle mutlu olabilmekte ve yaşamını sürdürebilmekte.
Aklın hapishanesinden ancak delilikle kurtulmanın mümkün olacağına inanmış, umutlarını buna bağlamış Khaos, Edses'i ve benzerlerini kendisiyle birlikte yok etmek istiyor. Böylelikle düşlerin özgür kalacağına inanmış, yani düşleyenler olmaksızın. Sanatçısız sanat, kullanıcısız fırça, atonal çığlıklar, çirkin sanatlar, hesaplanamaz değişim ve sonsuza dek kırık gelecek zarlar onun "kaide"lerini oluşturmakta. Taklidin taklidinin taklidinden, üretileni yeniden üretmekten kaçınmayı öngören delimiz sadece uyurken bizlerle birlikte olabiliyor.
Yanlış anlaşılmasın, Edses onu hapsetmiyor. Edses sadece Animaeris'in sonsuz hikâyelerinin devam etmesini istiyor. Bu yüzdendir ki değerli yaratıcısını ya da yaratımını biz düşçülere emanet ediyor.
Lafımız geçmişken, bizler ki "Apis"ler olarak adlandırılan düşsel bir topluluğuz. Sıfıra vurmuş bir gerçeklikte zihinsel engelliler olarak bilinen, iyilik olsun diye çeşitli başlıklar altında irdelenip isimlendirilen birer çocuğuz. Hayır, Veronialılar gibi değil, laf aramızda onlar kendilerini sınırlandırmak için küçüldüler. Bizse zaten küçüktük, büyümek için düşlere tutunduk. Zamanla değil, sanatla var olduk. Bedenimizi doğduğumuz gezegenlerde bırakıp Ütopya'ya uçtuk. O zamansızlıktan beri düş toplayan Selis'le yaşıyoruz.
Şimdi gün doğuyor, Khaos uyanıyor, Ütopya uyumak için düşüyor. Gitmek zorundayız, zaman rüyalarınızı silmeden önce...